Het huis van Satoshi.

Satoshi keek droog naar hem en toen even naar het raam en ineens werdt hij omlaag getrokken en lag hij weer op het bed. Hij schrok zich rot en hij hoorde toen de woorden van Kira en voor dat hij nog iets terug kon zeggen voelde hij zijn lippen weer op de zijne en hij ontspande toen weer wat en sloot zijn ogen terwijl hij Kira terug kustte.

Kira keek hem aan, en hij had net gemerkt dat hij geschrokken was. Toch hield hij zijn lippen op de zijne, en hij streelde hem dan weer zachtjes op zijn buik. Na een lange tijd stopte hij met kussen, en hij keek hem dan onschuldig aan. Rustig plaatste hij zijn hoofd op de borst van Satoshi, en hij dacht heel even kort na. "Weet je al wat je wil doen vandaag?" Vroeg hij dan zachtjes terwijl hij nog op zijn buik streelde, en dan zijn ogen weer even kort sluit.

Satoshi voelde toen hoe Kira zijn hoofd op zijn borst plaatste en zijn buik nog steeds streelde. Hij hoorde zijn woorden en ging met zijn hand zachtjes door het haar van Kira. ''ja, we kunnen wel naar het woud toe gaan wat hier een paar kilometers van daan is. Het is in een stukje bergen en er zijn ook veel riviertjes, ook grote rivieren trouwens waar je wel voor moet oppassen en watervallen'' zei hij rustig. ''Het is daar meestal wel rustig dus kunnen we daar gewoon ongestoord lopen'' vervolgde Satoshi daarna en liet zijn hand gewoon op het hoofd van Kira rusten.

Kira voelde hoe hij door zijn haar ging met zijn hand, en hij glimlacht dan ook heel even. "Ooh dat klinkt erg leuk om te doen." Zei Kira dan met een glimlach, en hij deed dan zijn shirt omhoog om wat kusjes op zijn buik te geven. Dan stond hij op, en hij keek hem in de ogen aan. Hij glimlachtte naar hem, waarna hij dan zijn lippen op de zijn drukte.

''is het ook wel al hoef ik niet in zo'n grote rivier te belandden. Zo'n goeie zwemmer ben ik nou ook weer niet dat ik dat overleef, niemand overleefd trouwens zoiets'' zei hij droogjes en voelde toen de kusjes op zijn buik en grinnikte even. Hij zag toen dat Kira opstond en Satoshi deed zijn shirt omlaag en stond ook rustig op waarnaar hij de lippen van Kira weer op de zijne voelde en hem gewoon terug kustte.

Kira grijnsde heel even, en hij keek dan in zijn ogen. "Ik zal je niet in het water duwen, maak je maar geen zorgen." Zei hij dan met een knipoogje, en hij volgde hem even met zijn blik. Dan tilde hij Satoshi op, en hij liep met hem door de deur heen als een bruid. Dan zakte hij gewoon door de grond, waarna ze gewoon in de woonkamer stonden.

Satoshi keek op naar hem en grinnikte even. Waarna hij ineens weer opgetild werd en Kira met hem de kamer uitliep. Ineens zakten ze door de grond en kwamen in de woonkamer terecht. ''ik vindt het nog steeds vaag als je zoiets doet'' zei Satoshi en grinnikte even.

Kira grinnikte om zijn woorden, en hij gaf hem dan een kus. "Het zijn tenminste goede korte wegen lieverd." Zei Kira dan met een brede grijns, en hij zette hem dan weer gewoon op de grond.

''hmm ja dat is zo'' zei Satoshi en grinnikte even waarna hij weer terug op de grond werd gezet. Hij liep naar de keuken toe en haalde een sleutelbosje uit een laadje en deed het in zijn broekzak. Het waren zijn huis sleutels. Hij liep toen weer terug naar Kira en pakte zijn hand vast, gaf hem vervolgens een kus op de wang en liep toen met hem naar buiten waarna hij de deur achter hen sloot en op slot deed.

Kira kek hem met een glimlach aan, en hij volgde hem heel even met zijn blik. Dan keek hij kort in het rond, waarna hij zich heel even uitrekt. Dan merkte hij dat zijn hand werd vast gepakt, en hij gaf hem rustig een kusje terug. Vervolgens liep hij gewoon met hem mee naar buiten, waarna hij dan rustig op hem wacht.

Satoshi liep naar Kira toe en keek even in het rond. Hij moest voor kort nadenken waar ze heen moesten maar wist het even later weer. ''We moeten daar heen'' zei hij en hij wees een kant op. Je zag in de verte al lichtjes topjes van bergen en Satoshi zuchtte even. ''we moeten wel ver lopen'' zei hij droogjes en grinnikte even waarna hij begon te lopen.

Kira kijkt hem rustig aan, en hij hoorde hem nadenken. Dan kijkt hij naar de kant die hij wees, waarna hij gewoon volgt. "Hmm nu gaan we niet vliegen hoor." Zei Kira dan droogjes, en hij nam rustig de hand van Satoshi vast. Hij plaatste die rond zijn middel, en zijn arm had hij om Satoshi's schouders gelegd. Hij keek hem kort aan, en daarna weer voorzich. "Hoe vond je het cadeautje dat bij het ontbijt was gelegd?" Vroeg hij dan wat plagerig, en hij bedoelde dan ook zijn foto in boxer.

Satoshi hoorde zijn woorden en grinnikte even. ''hoeft ook niet hoor, straks zien mensen ons nog.. ik wil niet weten wat ze dan gaan denken van me'' zei hij en lachtte even waarna hij voelde hoe Kira zijn arm om zijn middel deed en vervolgens zijn eigen arm om Sitoshi's schouders legde. Hij glimlachtte even en hoorde toen zijn woorden. ''leuk hoor, en vooral die sexy foto van jou'' zei hij op een plagerige toon en zag toen voor kort de foto in zijn gedachten en wordt voor even rood.

Kira kijkt hem rustig aan, en hij stak dan zijn tong uit. "Wie zegt dat ze ons zouden zien? Je weet toch dat ik onzichtbaar kan worden. Trouwens nu gaan ze ook raar denken hé want je hebt een geest naast je." Zei Kira dan plagerig tegen hem, en hij keek dan weer voorzich. Dan hoorde hij de woorden over zijn foto, en hij grinnikte dan ook heel even. "Tja het was mijn enige beste foto, en ik dacht van die ga ik aan Satoshi geven voor als hij me zou missen." Zei hij dan weer op een plagerige toon, en hij bleef gewoon kalm naast hem lopen.

Satoshi luisterde naar alles wat hij zei en grinnikte even waarna hij omzich heen keek. Het was nog best vroeg dus de meeste lagen nog te slapen en anders waren ze al naar hun werk. Dus Satoshi had er zowiezo niet zo'n moeite mee dat hij met Kira liep. Hij bleef rustig tegen Kira aan lopen en na een lange tijd lopen kwamen ze bij het begin van het woud.

Kira liep rustig naast hem, en hij keek wat in het rond. Even leek hij na te denken over hoe hij zijn dag met zijn Satoshi zou gaan doorbrengen. Rustig liep hij weer wat dichter tegen hem aan, en hij drukte even een kusje op zijn haren. Om eerlijk te zijn was Satoshi de enige waar hij ooit gevoelens voor gehad heeft, want zijn vrienden die hij hier in de stad kende wisten het niet eens dat hij voor hetzelfde geslacht viel. Even grinnikte hij kort, en hij merkte dan dat ze aan het begin van het woud waren.

Satoshi voelde de kus op zijn haren en glimlachtte even. Hij keek rustig naar Kira en daarna naar het woud. Hij liep rustig met hem het pad op en keek in het rond. Het was best donker in zo'n woud maar dat maakte Satoshi niet zoveel uit. Hij had eerder angst voor de rivieren maar hij voelde zich fijner nu Kira bij hem was.

Kira glimlacht rustig nar hem, en hij liep gewoon kalm naast hem. Hij zou wel ingrijpen als er een beest tevoorschijn kwam ofzo, maargoed Satoshi was zijn engeltje. "Engeltje wees wel voorzichtig hé, ik wil niet dat er jou iets overkomt." Zei hij dan met een glimlach, en hij drukte hem tegen zich aan.

Satoshi hoorde zijn woorden en keek hem even droog aan toen hij 'engeltje' zei en grinnikte toen. ''zo dus ik heb een nieuwe bijnaam gekregen?'' vroeg hij. ''en ik zal héél voorzichtig zijn'' zei hij met puppy oogjes en grinnikte toen even. Hij gaf Kira toen even een kus op zijn wang en liep gewoon rustig verder.

Kira grinnikte om zijn blik, en hij hoorde dan zijn vraag. "Is dat geen leuke bijnaam misschien?" Zei hij dan plagerig tegen hem, en hij keek even in het rond. "Dat hoop ik voor jou engeltje." Zei hij dan rustig, en hij voelde de kus op zijn wang dan.

Satoshi keek hem aan en hoorde wat hij zei. ''naja het klinkt al wat beter dan Zoetje'' zei hij en lachtte even. Ze liepen al een tijd door het woud en Satoshi zag ineens een klein paadje. ''hé laten we daar heen gaan'' zei Satoshi en wees naar het paadje. Hij had geen idee waar het naar toe leidde maar dat maakte hem ook niet zo veel uit eigenlijk. Als hij maar bij Kira was, dat vondt hij het belangrijkst.

Kira grinnikte heel even kort, en hij liep dan rustig samen met hem. Ook hij zag het paadje, en hij hoorde dan zijn woorden. "Is goed hoor." Zei hij dan rustig, en hij trok hem dicter naar hem toe terwijl hij in de richting daarvan liep. Hij keek wat in het rond, en zorgde ervoor dat zijn bovenlijf bloot was. Ja, een geest kon ook zich naakt maken, maar dat ging hij niet doen. Enkel zijn bovenlijf bloot was voldoende genoeg, en hij keek dan even naar Satoshi. Wat was hij blij om toch bij iemand te kunnen zijn waarvan hij hield, en nu hij Satoshi gevonden had wilde hij hem echt niet verliezen. Laat staan dat hij gewond word, dan gaat hij zeker in paniek rondlopen. Hij gaf Satoshi even een kus op de lippen, en zo liepen ze samen over het paadje.

Satoshi voelde hoe Kira hem dichter tegen zich aan trok en hij merkte toen ineens dat het bovenlichaam van Kira bloot was. Satoshi keek er even naar en grinnikte. Hij vondt het totaal niet erg dat Kira dat deed en hij bleef gewoon lekker dicht tegen hem aanlopen. Hij gaf Kira toen een kus terug nadat Kira hem weer had gekust en hij keek op toen er verderop wat meer licht was.

Kira liep rustig verder met hem, en hij keek wel alert in het rond. Hij zou zijn Satoshi gaan beschermen, ookal kost het zijn 'leven' nouja niet dat het veel uitmaakt want hij is al dood. Maargoed rustig keek hij naar Satoshi als deze een kus terug gaf, en hij glimlacht dan ook lief naar hem. "Ik hou van je en je betekent alles voor me. Ik zal je beschermen tegen alle anderen geesten, maar ook tegen de mensen." Fluisterde hij in zijn oor, en hij drukte dan een kus op zijn wang.

Satoshi haalde zijn blik even van het licht af want ze kwamen er zo wel achter wat daar was. Hij keek weer naar Kira en hoorde zijn woorden. Hij voelde zijn hart wat harder kloppen in zijn borst want zulke waren in zijn hele leven nog nooit tegen hem gezegt. Naja zijn ouders zeiden wel is dat ze van hem hielden en dan vooral zijn moeder maar meer ook niet. Hij legde zijn hoofd tegen hem aan en sloot zijn ogen even. ''dat betekend heel veel voor me..'' zei hij zacht en bleef dicht tegen hem aanlopen.