Het huis van Satoshi.

Satoshi hoorde zijn woorden en zuchtte even. Kira had zijn gedachten gelezen en Satoshi keek hem voor kort aan. ''ik weet 't..'' zei hij zacht en legde zijn hoofd weer tegen Kira aan. Hij sloot zijn ogen even en haalde diep adem. ''ik hoop dat ik hier snel weg mag..'' zei hij zacht en hij keek vanuit zijn ooghoeken naar zijn gebroken arm.

Kira keek hem rustig aan, en hij aaide hem over zijn hoofd. Hij zo weer de hele nacht bij hem blijven, maar dan wel weer aan het raam. Hij voelde ook de bezorgdheid van Ayame en Ayane, maar hij maakte hen duidelijk dat ze dat niet hoeven te hebben. Ondanks dat ze één waren met elkaar, deelden ze ook dezelfde gevoelens.

Satoshi keek even naar Kira en ging toen maar weer liggen omdat hij zich wat vermoeid voelde. Hij voelde het kussen weer onder zijn hoofd en hij keek even naar het witte plafond waarna hij zijn blik weer even op Kira richtte en lichtjes glimlachtte.

Kira keek hem rustig aan, en hij drukte een kus op zijn voorhoofd. "Ga maar wat slapen, ik hou de wacht wel." Zei Kira dan met een glimlach, waarna hij dan zich omdraaide om zo bij het raam te gaan zitten.

Satoshi luisterde naar zijn woorden en knikte even. ''oke dan..'' zei hij zacht en ging op zijn zij liggen waarna hij zijn ogen sloot. En al snel lag hij rustig te slapen.

Kira ging rustig neerzitten op de grond bij het raam, en hij keek toe hoe Satoshi dan inslaap viel. Hij keek wat in het rond, en dan sloot hij heel even zijn ogen.

Na een tijd te hebben geslapen werdt Satoshi weer wakker. Hij opende slaperig zijn ogen en keek in het rond. Hij zag Kira bij het raam zitten met zijn ogen dicht en hield zich toen stil. HIj keek op toen er een deur open ging en een zuster kwam er aan. ''Er is goed nieuws Satoshi, je mag vanavond nog naar huis. Je krijgt dan ook een mitella van ons mee'' zei de zuster rustig tegen hem en knikte even waarna ze de kamer weer uitliep. Satoshi was blij met dat nieuws. Hij had geen zin meer om hier nog langer te liggen al was Kira dan bij hem.

Kira bleef met zijn ogen dicht tegen de muur zitten, en hij hoorde Ayane en Ayame praten tegen hem. Hij zucht heel even diep, waarna hij dan plots de deur zag open gaan. Hij keek de zuster aan, en hoorde dan ook de woorden van haar. Hij bleef gewoon zitten op de grond, en zag dan dat de zuster weer wegging. "Huh? Zag ze me niet zitten ofzo?" Zei hij dan mompelend tegen zichzelf, en hij grijnsde heel even kort. Dan stond hij op en liep naar hem toe, waarna hij hem een kus gaf.

Satoshi had niet echt gehoord wat Kira had gezegt want hij was nog bestwel wat slaperig en hij keek naar het plafond. Ineens zag hij Kira weer voor zich en hij voelde zijn lippen op de zijne. Satoshi kustte hem rustig terug en keek hem glimlachend aan.

Kira keek hem rustig aan, en hij had gemerkt dat hij er nog slaperig uitzag. Nadat hij hem een kus had gegeven voelde hij er weer eentje terug van hem, en hij streelde Satoshi door zijn haren. "Heb je goed geslapen Engeltje?" Vroeg hij zachtjes aan hem, en hij glimlacht dan ook vriendelijk naar hem.

''ja bestwel'' antwoorde hij rustig en keek hem lief aan. Hij voelde het gestreel door zijn haren waardoor hij zijn ogen even dicht deed. Het deed zijn hart altijd harder kloppen als Kira hem streelde ofzo. Hij wist niet waarom maar het gaf wel een fijn en goed gevoel.

Kira keek hem rustig aan, en hij glimlacht dan ook naar hem. Met zijn hand streelde hij nog even door zijn haren, en hij hoorde dan ook Satoshi's hart harder kloppen. Hij glimlacht weer even, en dan gaf hij zachte kusjes in zijn nek. "Dan ben ik blij dat je goed geslapen hebt lieverd." Zei hij al fluisterend in zijn oor, en hij drukte een kusje op zijn oor.