Onderzoeken

'Oh,' antwoordde Shinouk doelloos terwijl hij weer in zijn haar krabbelde en zijn fotocamera liet rusten. 'Weet je dat ook heel zeker?' Hij haalde bedachtzaam zijn lolly uit zijn mond en keek het meisje met een serieuze blik aan. Hij liet zijn camera dan wel rusten, maar zijn vingers waren er stevig omheen geklemd. 'Voor mijn research kan ik iemand die geesten kan zien goed gebruiken. Een fotocamera helpt ook veel, maar dan zou ik wel de juiste plek moeten fotograferen natuurlijk om de geesten te zien als de foto's ontwikkeld zijn.' Shinouk haalde opeens een klein schrijfblok en een vulpen uit zijn broekzak en legde deze op zijn schoot. Door de haren van zijn lange pony staarde hij het meisje aan. Even verscheen er een kleine glimlach op zijn gezicht. 'Ken jij hier enkele geesten bij naam en weet je ook de reden waarom ze zijn gestorven?' hoorde Shinouk haar uit. Zijn zwarte ogen fonkelden, want hij dacht dat hij haar nu wel beet had. Shinouk liet de pen om zijn vingers draaien terwijl hij het meisje nog steeds aan bleef kijken met die vage glimlach.

Gringo keek naar de jongen en zag dat hij een blokje en pen tevoorschijn haalde. Hij hoorde ook de vraag en snoof. Gringo verdween in de muur en verscheen voor de deur van gymzaal aan de andere kant. Hij was nu weer mens en hij liep rustig de gymzaal in. Hij deed alsof hij net de vraag van de jongen had gehoord en keek rustig naar de twee. ''ik weet wel iets van een geest hier'' zei hij. Hij wist wel wat. Maar of hij het zou vertellen was een tweede.

Shinouk scheurde zijn blik los van het meisje en staarde naar de jongen in de deuropening. Met zijn pen krabde hij in zijn haar en stopte hij de lolly weer terug in zijn mond. 'Vreemd dat er opeens mensen komen binnenlopen op een plek als deze,' ging het door zijn hoofd. 'Van een geest of van meerdere?' vroeg Shinouk zacht. Hij streelde met zijn vingers het papier van zijn schrijfblok, verlangend om er iets zinvols op te zetten.

''meerdere'' antwoorde Gringo kortaf en hij liep naar hun toe. ''maar of ik het je ga vertellen is een tweede, want ik zie geen reden om het zomaar te vertellen, iniedergeval geen goeie reden'' zei Gringo tegen hem. Waarschijnlijk vondt de jongen het wel vreemd dat hij hier zomaaar was, maarja Gringo was hier vaak de laatste tijd dus ging hij hier ook niet zomaar weer weg. Misschien kon hij proberen om de jongen hier weg te krijgen, maar hij moest op passen. Want de jongen leek wel ouder dan hij, en Gringo kon natuurlijk niet in een geest veranderen in zijn bijzijn.

Shinouk bleef de jongen aanstaren toen hij hoorde dat er geen goede reden was om het hem zomaar te vertellen. Hij speelde met een stalen blik in zijn ogen met zijn haar en keek een tijd zwijgend naar zijn schrijfblok voor hij iets zei. Toen ging zijn arm langzaam omhoog en hield hij een lolly voor. 'Lolly?' vroeg hij zacht aan de jongen. Hij zou het er op een andere manier wel uitkrijgen.

Gringo keek hem droog aan en keek toen naar de lolli die hij aanbood. ''bedankt, maar nee'' antwoorde hij rustig en keek even in het rond. Hij zag Ayane nu niet. En hij vroeg zich af waar ze zat. Hij keek toen weer naar de jongen. ''waarom ben je eigenlijk zo geintresseerd in geesten? De meeste, verstandige mensen lopen met een grote boog om dit gebouw heen'' zei hij tegen de jongen.

Shinouk liet langzaam zijn arm zakken. Niemand had hem ooit een lolly afgestaan. Hij keek even naar de lolly in zijn hand en tilde toen langzaam zijn arm weer op, met uitgestoken hand. 'Shinouk, leider van een research team,' stelde hij zich kortaf voor terwijl hij wachtte tot de jongen zijn hand zou schudden. Meer zou hij niet vertellen over zichzelf of over het team. 'Waarom zouden mensen verstandig zijn om met een boog om deze interessante plek heen te lopen?' vroeg hij toen zacht, terwijl hij nog steeds op een handschudding wachtte. 'Zou het niet verstandiger zijn om de zaak hier eens uit te pluizen, in plaats van geruchten te verspreiden en mensen angst aan te jagen?' Shinouk keek zonder enige emotie op naar de jongen.

Gringo keek droog naar de jongen. Hij leek verbaasd te zijn over de weigering van Gringo. Hij zag toen dat hij ze arm weer strekte en zich vervolgens voorstelde. Gringo schudde de hand maar. ''Ik ben Gringo'' zei hij rustig tegen hem en liet zijn hand toen weer los en keek even omzich heen terwijl hij naar de woorden van de jongen luisterde. ''omdat niet alle geesten even aardig zijn'' antwoorde hij kortaf en keek hem weer aan. Hij vroeg zich af of hij Shinouk hier nog wel weg zou krijgen. Hij was veel te geintereseerd in de geesten.

Tessa kon even niks bedenken ze mocht niemand verraden.
toen hoorde ze de gymzaaldeur en ze keek meteen op.
toen ze zag dat het Gringo was zuchtte ze opgelucht.
ze geeuwde even en volgde het gesprek tussen de 2.
de lolly van haar was onderhand wel op en ze keek even rond.
ze liep naar de oude kleedkamers en er stond nog een oude prullenbak.
ze keek er even vaag naar en gooide het stokje erin.
ze liep toen weer terug naar de 2 en ze keek effe rond.
ook zij zag Ayane niet meer en zuchte even....

'En dat lijkt me één van de goede redenen om het hier eens grondig te gaan onderzoeken,' antwoordde Shinouk met een vage glimlach. Hij ging in de kleermakerszit zitten en tikte met zijn vingers op zijn fotocamera. Zijn blik dwaalde even af naar het meisje, die op zoek ging naar een prullenbak en een tijd later weer terugkwam. Ze was al een tijd stil geweest. Met krakende geluiden beet hij zijn lolly stuk en zoog hij op het overgebleven stokje. 'Aangenaam, Gringo,' zei Shinouk toen na een lange stilte.

Gringo keek even naar hem toen hij had gesproken, en toen hij aangenaam had gezegt knikte hij even naar hem. Hij keek toen in het rond. ''nou waarom zit je hier dan eigenlijk nog? Als je zo nodig geesten wel zoeken kunnen je beter in de gang of de lokalen wezen'' zei hij rustig tegen hem en keek kort naar Tessa die even weg was en later weer terug kwam.

Ondertussen zat Ayane achter de jongen die lolly's uitdeelde, en ze keek even kort naar Gringo en Tessa. Ze grinnikte even in zichzelf, en ze kon het even niet laten om met een vinger over de jongen zijn rug te gaan. Natuurlijk was ze eerst zichtbaar voor de andere twee, maar dan maakt ze zich plots onzichtbaar vooraleer ze ontdekt word door die jongen. Daarna zweefde ze vlug achter Gringo, en ze wilde de reactie wel weten van die jongen.

Tessa keek naar Gringo en Shinouk.
ze had zijn naam nog opgevangen.
"ik heet trouwens Tessa" ze glimlachte lichtjes.
ze keek naar de jongen en merkte Ayane achter hem op.
toen ze dat deed begon ze te grinniken.
ze keek toen maar naar de ramen en even naar Gringo....

'Omdat ik eerst in kleine stapjes begin en de tijd neem om ieder deel van dit schoolgebouw te onderzoeken... Gringo,' antwoordde Shinouk langzaam terwijl hij Gringo met een doordringende blik aanstaarde. 'En ik hoorde wat opmerkelijke geluiden in deze oude gymzaal.' Hij krabde even achter zijn oor en staarde Gringo en het meisje om beurten met een vage blik aan. 'Aangenaam,' zei hij tegen Tessa, en hij bleef haar doordringend aanstaren toen hij haar zag grinniken. Opeens voelde hij iets over zijn rug strijken en verstarde hij. In een ongelofelijk snelle beweging draaide hij zich om, hield hij zijn fotocamera voor zijn oog en maakte een aantal foto's. Met een wat geschrokken blik draaide hij zich om en staarde de rest zwijgend aan. Alsof er niets was gebeurd haalde hij kalmpjes een nieuwe lolly uit zijn broekzak en stak deze in zijn mond.

Gringo keek grijnsend naar hem want ook hij had Ayane gezien, hij zag geesten zowiezo wel al waren ze onzichtbaar. Hij grinnikte even en keek niet achterom toen Ayane achter hem ging. Hij keek kort naar Tessa en daarna weer rustig naar Shinouk. ''wat is er? Bang voor geesten?'' vroeg hij licht grijnsend. Als hem het niet lukt om Shinouk weg te krijgen dan lukte het Ayane wel.

Tessa keek naar Shinouk die een beetje bang werd.
ze grinnikte even maar zelf is ze ook snel bang daar niet van.
"die foto's zijn toch mislukt".
ze keek even naar Shinouk en toen naar Gringo.
ze geeuwde even en ging maar weer zitten....

Shinouk beet even hard op zijn lolly en staarde glazig voor zich uit. 'Mooi... dus nog iemand die geesten kan zien?' Hij staarde Gringo even aan en keek toen weer in het niets. 'Over die foto's,' zei hij zacht terwijl hij op zijn knieën ging zitten, 'we zien wel of die mislukt zijn. Hoe weet je dat dan zo zeker?' Shinouk streek de haren uit zijn ogen en wierp een nadenkende blik op Tessa. 'Heb je de geest weg zien sprinten?' Met zijn vingers streek hij zachtjes over zijn lippen. Hij hield zijn fotocamera dicht tegen zijn borst geklemd. Er was iets met deze kinderen dat hem niet aansprak. Ze wisten meer.

''ik kan wel meer dan ze alleen zien, vriend'' zei Gringo geheimzinnig en grijnsde lichtjes. Hij keek even vanuit zijn ooghoeken naar Ayane achter zich en zijn ogen werden kort fel groen omdat er een geest in de buurt was, en dat was Ayane dus. Hij keek toen kort naar Tessa en daarna weer naar Shinouk.

Ayane kijkt even naar de jongen, en ze moest diep van binnen lachen. Dan deed ze weer hetzelfde bij de jongen, en ze raakte hem dit keer in de hals aan. Algauw was ze boven hem gaan zweven, zodat hij haar niet kon trekken met zijn camera. Ze hoopte zelf ook dat hij hier wegging, want wat gebeurde er met de geesten als ze ontdekt werden? Ze wist het niet, maar toch zou ze iedereen hier wegjagen.

Tessa keek naar Shinouk en zag zijn blik.
"kijk me niet zo eng aan joh en dat moet je niet aan mij vragen".
ze keek toen naar Gringo toen ie wat zei.
ze zag zijn ogen groen worden en der lolly viel uit der mond.
ze keek even geschrokken en verbaasd naar Gringo.
ze schudde haar hoofd verbeelding, verbeelding.... dacht ze.
ze keek naar Shinouk en pakte de lolly op.
ze keek ernaar hij was nu onder het stok en was gebroken.
"iell" zei ze zacht en ze stond op.
ze liep rustig naar de kleedkamer en gooide hem weg.
rustig kwam ze weer terug en dit keer bleef ze staan.....

Shinouk sprong overeind en stootte een geschrokken geluidje uit. Met een verward gezicht streek hij over zijn hals en keek de anderen aan. 'De geesten hier vinden het erg leuk om nieuwsgierige mensen te plagen,' zei hij op een vage toon. Shinouk nam al snel zijn serieuze houding weer aan en keek Gringo even aan, wiens ogen even groen oplichtten. 'Dat is mooi,' zei hij alleen maar. 'Dus je wilt zeggen dat je een soort van speciale band hebt met de geesten hier?' Shinouk krabbelde wat op zijn schrijfblok en glimlachte zwakjes. Hij was al iets meer te weten gekomen, dacht hij. Daarna keek hij op naar Tessa en schudde lichtelijk zijn hoofd. 'Daar gaan mijn lolly's,' mompelde hij zacht.

(ben even eten, zo terug )

Gringo grijnsde lichtjes om de actie van Ayane en zijn ogen waren weer normaal. Hij keek toen naar het blokje en stapte naar hem toe. Vlak met zijn gezicht voor die van Shinouk, hij keek hem strak aan en trok het blokje ineens uit zijn handen. ''denk maar niet, dat je dat aan die vriendjes van je kan gaan vertellen'' zei hij tegen hem en hij scheurde het blaadje waar hij het op had geschreven van het blok af en verscheurde het. Hij hield het blokje nog wel vast en keek Shinouk kil aan. En hij deed een paar stappen naar achteren.

(oke eetse)

Ayane merkte zijn reactie op, en ze kon het niet laten om even zacht te lachen. Daarna keek ze naar Gringo en Tessa, waarna ze dan achter de jongen ging staan. Ze deed teken naar Gringo dat hij niets mocht zeggen, en ze trok dan uit het niets de broek van de jongen naar omlaag. Ze bleef dan achter hem staan, en ze wacht rustig af op zijn reactie. Ze was wel niet zichtbaar voor de jongen, maar wel enkel voor Gringo.

Tessa keek even naar Shinouk en toen naar Gringo.
ze trok even een raar gezicht toen ze dat ene van Gringo had gezien.
ze keek naar Ayane die verdween en keek rond.
toen zag ze de broek van Shinouk naar beneden gaan.
ze sloeg haar handen voor der ogen.
ze grinnikte en hield wel der handen voor der ogen.....

Met een rood hoofd bukte Shinouk om zijn spijkerbroek te pakken en hees deze omhoog. Langzaam knoopte hij zijn broek weer vast en wierp even een snelle blik op Tessa. Hij krabde achter zijn oor en keek beschamend naar de grond. Met nog steeds een rood hoofd zag hij hoe Gringo zijn gescheurde schrijfblok in zijn handen had. De blosjes verdwenen van zijn gezicht en hij kreeg al gauw zijn bleke huidskleur weer terug. Shinouk glimlachte en drukte zijn wijsvinger op zijn slapen. 'Aan mijn geheugen heb ik genoeg, beste Gringo,' zei hij zacht. Voor de zekerheid had hij zijn linkerhand stevig om zijn riem geklemd, klaar om zijn broek omhoog te houden als er weer onverwachts aan getrokken werd.