Onderzoeken

Shinouk zat stilletjes in een hoekje in de oude gymzaal. Zijn zwarte ogen gingen de zaal rond. Het was er stoffig en hier en daar lagen wat stenen en planken op de vloer. In de muren zaten grote scheuren die tot het plafond liepen en waardoor er een tocht ontstond. Dat kwam deels ook doordat de helft van de hoge ramen aan diggelen geslagen was. Hij had zijn fotocamera stevig in zijn handen geklemd, klaar om deze te gebruiken als het nodig was. Af en toe klonken er galmende stemmen die van ver weg leken te komen en zachte piepen door de zaal, afkomstig van sportschoenen. Dat was vast verbeelding. Onopvallend ging Shinouk verzitten. Hij had hier al een heel uur stil gezeten, maar zonder resultaat. Toch zou hij het niet zomaar opgeven. Ook hij was geïnteresseerd door de geruchten die gaan dat het in dit gebouw zou spoken.

Tessa kwam bij de gymzaal aan.
"misschien zijn hier me ouders wel".
zei ze zacht mogelijk en ze keek naar de deur.
ze pakte de deurklink van de gymzaal vast.
ze slikte en voelde het koude metaal.
ze drukte de klink in en de deur ging open....

Shinouk keek gespannen op toen hij een klik door de zaal hoorde galmen. Hij hield zijn fotocamera al voor zijn rechteroog en zag door de lens hoe de deur van de gymzaal langzaam openging. Misschien had hij nu eindelijk beet? Maar toen hij een meisje in de deuropening zag staan liet hij zijn camera langzaam zakken. Hij bleef haar met een glazige blik aanstaren tot ze hem in het oog zou krijgen.

Tessa liep verder naar binnen en keek naar het plafond.
ze hoorde de deur achter zich dicht klappen.
ze schrok even en keek achterom.
"het was de deur maar" zei ze zacht.
ze keek toen naar de ramen die helemaal stuk waren.
toen ging haar blik verder de gymzaal rond.
ze zag opeens iets in de hoek zitten.
ze slikte even en bleef naar de persoon in de hoek kijken...

Ayane zweefde wat in het rond, aangezien ze beloofd had om mee te helpen met de ouders te zoeken van het meisje. Ze kende haar naam eerlijk gezegd nog niet, en toch zou ze mee zoeken. Ze zag dan plots het meisje in de oude gymzaal stappen, en ze volgde haar dan gewoon. Ze zag plots een camera zitten, en ze maakte zich dan onzichtbaarder. Aangezien een geest dat kon doen, en ze bleef gewoon bij het meisje zweven. "Niets zeggen dat ik bij je ben." Zei Ayane in het oor van haar, en ze bleef verstopt zweven achter het meisje. "Ik heb rond gevraagd aan enkele geesten of ze je ouders hadden gezien, maar er was geen resultaat." Zei ze dan al fluisterend verder, en ze keek haar rustig aan.

Shinouk staarde zwijgend terug en stond na een tijd langzaam op. Hij liep in een wat gebogen houding naar het meisje toe en krabde even achter zijn oor. Toen hield hij een lolly voor haar gezicht. 'Alsjeblieft,' zei hij zacht. Zijn fotocamera bungelde om zijn nek en tikte zachtjes zijn borst aan als hij bewoog. Shinouk twijfelde eerst of het geen geest was, maar hij ging er vanuit dat ze nog leefde. Hij keek haar met onderzoekende ogen aan en wachtte tot ze de lolly aan zou pakken.

Tessa keek naar de jongen die naar der toe kwam.
toen hoorde ze een stem in der oor.
"ooo ja is goed" zei ze iets te hard.
ze keek naar de jongen die dichterbij kwam en slikte even.
toen ze opeens een lolly voor der gezicht kreeg schrok ze even.
ze keek van de lolly naar de jongen en weer terug.
ze pakte hem aan "eu.... bedankt".
ze keek even verbaasd naar de lolly....

Ayane bleef bij haar zweven, en ze had zich niet zichtbaar gemaakt voor de jongen. Ze vertrouwde iets niet aan die jongen, en toch bleef ze bij haar om te helpen met zoeken. Ze moest wel grinniken om het feit dat het meisje iets te hard riep.

Shinouk keek hoe het meisje zijn lolly aanpakte en bleef haar doordringend aanstaren toen ze iets te hard iets zei. Zelf haalde hij ook een lolly tevoorschijn en stopte deze in zijn mond. 'Graag gedaan,' antwoordde hij na een lange stilte. Zijn ogen leken even naar een bepaalde plek boven het meisje te gaan toen hij dacht dat hij iets zag, maar dat kon ook verbeelding geweest zijn. Langzaam hief Shinouk zijn arm op en wees naar het meisje. 'Wat doe je hier?'

Tessa deed de lolly in der mond.
"lekker" zei ze zacht.
ze hoorde het gegrinnik van het meisje.
ze grinnikte zelf toen ook.
toen de jongen wat vroeg keek ze op.
"ooo eeu... ik zoek m'n ouders".
ze glimlachte even en keek rond.
hier zijn ze dus niet dacht ze....

'Aha,' antwoordde Shinouk zonder enige emotie te tonen. Hij haalde de lolly even uit zijn mond om zijn lippen af te likken, en stopte 'm daarna weer terug. 'Waarom zoek je dan in school als deze?' vroeg hij er een poos later achteraan. Shinouk's vingers waren nu stevig om zijn camera geklemd. Hij zag er gespannen uit en keek af en toe schichtig om zich heen, maar hij keek kalm uit zijn ogen. Er was iets behaaglijks in deze ruimte, voelde hij aan de koude rillingen.

Tessa haalde de lolly ook even uit der mond.
ze deed hem daarna weer in der mond.
ze keek even rond en wist dat het meisje nog achter haar was.
toen hoorde ze de vraag van de jongen.
"ooo nou een hele tijd geleden zijn ze hier heen geweest".
ze slikte even "sindsdien heb ik ze nooit meer gezien"....

Shinouk viel een tijd stil voordat hij op het meisje antwoordde. Hij sabbelde op zijn lolly en keek haar weer aan zonder één keer zijn blik af te wenden of met zijn ogen te knipperen. 'Dat spijt me,' antwoordde hij uiteindelijk. Hij wist niet wat het was om zelf ouders te verliezen, maar hij wist wel heel goed hoe het voelde om alleen te zijn.

Tessa keek naar de jongen en keek even achter haar.
ze glimlachte even en zuchte diep.
ze keek nog een keer de gymzaal rond.
toen hoorde ze de woorden van de jongen.
ze keek hem weer aan en glimlachte lichtjes.
"maakt niet uit ik vind ze uiteindelijk wel denk ik".
ze sabbelde ook op haar lolly en ging even op de grond zitten....

'Natuurlijk,' antwoordde Shinouk vrijwel meteen, wat erg ongebruikelijk voor hem was. Hij boog voorover en ging ook zitten op de koele gymzaal. Hij hief langzaam zijn fotocamera op en begon foto's van de zaal te maken. Hij ontweek net de plek waar hij dacht iets gezien te hebben. Zijn lolly had hij nog in zijn mond, wat hem er erg kinderlijk uit liet zien. 'Voor onderzoek,' zei hij zacht zonder dat het meisje hem vroeg waarom hij dat deed. Shinouk krabbelde zich even in zijn warrige zwarte haar toen hij zijn camera weer liet zakken om de lens schoon te maken. Terwijl hij dit deed keek hij het meisje zwijgend aan.

Tessa keek even doelloos de zaal rond.
toen zag ze dat ook de jongen ging zitten.
ze sabbelde rustig verder op der lolly.
toen zag ze dat ie foto's maakte en keek even raar.
ze wou net vragen waarom ie dat deed.
maar hij antwoorde al "ooo oke" zei ze dan maar.
ze keek even naar de grond en toen keek ze naar zijn camera.
ze merkte dat hij haar aan keek "is er iets???"....

Shinouk antwoordde ditmaal niet direct, maar ging verder met het schoonmaken van de lens terwijl hij haar nog steeds aanstaarde. Toen liet hij zijn camera los en haalde hij de lolly uit zijn mond. 'Er is nog iemand in deze ruimte,' zei hij rustig zonder op of om te kijken. Hij krabde zich even op zijn hoofd en stopte de lolly weer terug in zijn mond. 'Eén van je ouders, misschien?' klonk zijn gedempte stem terwijl hij wat prutste aan zijn camera, die nu in zijn schoot lag.

Tessa keek naar de jongen en zuchte even.
ze begon het een beetje eng te vinden dat ie zo staarde.
ze sabbelde op haar lolly en haalde hem uit der mond.
daarna deed ze hem er weer in en zuchte.
toen ze de woorden van de jongen hoorde keek ze naar hem.
"ooo der is hier heus niemand hoor".
ze glimlachte lichtjes en hoorde toen het andere wat ie zei.
"ooo nee mijn ouders kunnen het niet zijn anders had ik ze allang gezien".....

(ik moet gaan doeiiii)

Shinouk keek het meisje onderzoekend aan. 'Weet je het zeker?' zei hij op een niet-vragende toon. Zijn ogen gleden door de zaal en kwamen weer uit bij het meisje. 'Er hangt hier namelijk een verdachte sfeer, maar dat kan ook aan mij liggen.' Hij liet zijn camera nu even rusten en speelde met het papiertje van zijn lolly. 'Dus jij kunt geesten zien?' vroeg hij toen. Shinouk staarde het meisje afwachtend aan terwijl hij de lolly aan het stokje ronddraaide.

( doei!)

Gringo zat op de rand van een raam hoog boven in de zaal. Alleen was hij dit keer geen mens. Hij was in een geest veranderd. Hij had alleen nu vel aanstaanjagende groene ogen in plaats van zijn rust gevende blauwe ogen. Hij was lichtjes te zien en hij keek naar beneden naar de jongen en Tessa. Hij vroeg zich af wie de jongen was want het was zeker geen geest. Hij zag toen de foto camera en slikte even. Het was toch geen een of andere onderzoeker? Want dan moest hij wel opassen als het wel zo was.

Ayane bleef bij Tessa zweven, maar dan wel ongezien voor de jongen. Ze keek dan op als ze plots die ene jongen zag. Ze zweefde ongezien omhoog, en ze ging bij hem zitten. "Hey." Zei ze zacht tegen hem, en ze keek dan heel even naar beneden.

Tessa keek naar de jongen en schudde haar hoofd.
"nou der is hier... eu... echt niks hoor".
zei ze een beetje stotterend en ze glimlachte.
ze sabbelde maar snel op der lolly en stond op.
ze zag dat Ayana naar boven was gegaan.
ze keek de zaal nog een keer rond en zag nog een geest.
ze keek weer snel verder en slikte even.
toen hoorde ze de vraag van de jongen.
ze keek hem aan "nou eu... ja".
ze dacht nu weet ie zeker dat hier geesten zijn lekker slim Tessa....

Gringo keek op toen hij de geest vrouw naast zich zag. ''fijn.. nu weet je ook dat ik een half geest heb..'' fluisterde hij naar haar en rolde met zijn ogen. Al wist hij nog niet zeker of ze wel wist dat hij de jongen was. Hij keek toen weer naar Tessa en de jongen en had de vraag van de jongen wel gehoord, en het antwoord daarna van Tessa ook. ''fijn, nu weet hij zeker dat er hier geesten zitten'' fluisterde hij en zuchtte.

Ayane keek hem even raar aan, en ze keek dan wat naar buiten. Ze liet het gewoon niet merken dat ze het wist, want het kon haar langs één kant niet schelen wat hij juist was. Ze reageerde maar niet op zijn woorden, en ze besluit dan maar om bij een ander raam te gaan zitten. Ze zucht heel even diep, en ze bleef naar buiten kijken.

Tessa dacht na en zuchte diep.
"maar dat is dan denk ik mijn verbeelding".
ze keek even naar de vloer en keek toen naar de ramen.
ze zag een geest zitten die ze nog niet kende....