Lost in the forest..

Kira kijkt rustig weer naar het water, en hij merkte dan dat hij naast hem ging zitten. Rustig sloeg hij zijn arm om Satoshi heen, en glimlacht heel even. "Nee hoor, maar het kan hier wel behoorlijk heet worden door de bronnen." Zei hij dan tegen hem, en hij drukte een kus op zijn lippen.

''dat had ik toenet wel even in de gaten ja, ik was voor kort even duizelig maar het gaat nu wel weer'' zei hij rustig tegen Kira en voelde de lippen van Kira weer even op de zijne. Hij glimlachtte naar Kira. ''ik ben blij dat ik jou ook ontmoet heb'' zei Satoshi rustig en tilde zijn hoofd even op.

Kira keek hem rustig aan, en hij glimlacht heel even. "Had dat dan gezegd, dan kon je heel even ergens anders gaan staan." Zei hij dan tegen hem met een bezorgde blik in de ogen, en hij gaf dan een kus op zijn voorhoofd. "En ik ben daar ook blij om, en sorry dat ik je daarnet zo nerveus maakte in het park. Ik kon het even niet laten om je daar weg te krijgen." Zei hij dan met een onschuldige blik in de ogen, en hij streelde zijn hals heel even.

Satoshi keek hem aan en grinnikte even. ''zullen we zo maar richting mijn huis gaan? Het zal nu wel behoorlijk laat zijn'' zei hij en glimlachtte flauwtjes en hoorde toen de andere woorden van Kira. ''dus je deed het zodat ik weg ging en jij me achterna kon gaan?'' vroeg hij even verbaasd maar lachtte toen. ''Naja als je dat niet had gedaan was dit nu niet gebeurd'' zei Satoshi en grinnikte.

Kira knikte kort naar hem, en hij gaf weer een kus. "Ja is goed hoor, en ik zal de hele nacht bij je blijven." Zei Kira dan tegen hem, en hij keek dan even naar de hemel. "Ja, ik wilde je alleen voor mezelf hebben, en nu ben ik heel blij dat het me gelukt is." Zei hij dan zacht tegen hem, en hij gaf hem dan een kus. "Zoals ik al zei Ik hou van je." Fluisterde hij weer in zijn oor, en hij knabbelde dan zachtjes aan zijn oorlel.

Satoshi luisterde naar zijn woorden en glimlachtte even. ''ik weet nu ook.. dat ik ook van jou hou'' zei hij rustig tegen hem. En gaf hem een kus waarna hij het geknabbel aan zijn oorlel voelde. Hij grinnikte even en keek vanuit zijn ooghoeken naar Kira. ''laten we nu dan maar gaan'' zei hij en grinnikte.

Kira kijkt hem lief in de ogen aan, en hij gaf hem een kus terug. "Zoetje doe jij nu maar eerst je kleren aan, en dan vliegen we naar je huis." Zei hij dan tegen hem, en hij zou dat koosnaampje nog vaker gaan gebruiken. Hij glimlachtte dan naar hem, en hij likte weer in zijn nek.

Satoshi keek verbaasd naar zijn lichaam want hij was voor even vergeten dat zijn boven lichaam bloot was maar omdat hij dat was vergeten dacht hij dat zijn onder lichaam ook bloot was. Tot zijn opluchting zag hij dat hij zijn broek nog aan had. Hij zuchtte even opgelucht en had wel weer gehoord dat Kira die naam weer had gebruikt. ''je vindt het wel leuk he? om me zo te noemen'' zei Satoshi en grinnikte waarna hij op stond en zijn mobiel terug in zijn broekzak deed. Zijn broek was inmiddels wel droog geworden door de warmte en hij deed zijn shirt en blous ook aan waarna hij zijn schoenen ook weer rustig aan trok en zich omdraaide en naar Kira keek. Hij glimlachtte toen rustig naar hem en voor kort duizelde hij weer even door de warmte.

Kira grijnsde dan als hij dat zei, en hij liep dan naar hem toe. "Ja ik vind het schattig staan bij jou." Zei hij dan in zijn oor, en hij trok hem weer naar zich toe nadat hij zijn kleren weer aan had. Rustig tilde hij hem op net als een bruid, en hij steeg dan op. Hij kuste hem even op de lippen, en hij vloog dan nog wat hoger.

Satoshi keek op toen hij hem optilde en voor dat hij naar beneden kon kijken voelde hij de lippen van Kira weer op de zijne. Hij kustte hem terug en haalde zijn lippen toen van de zijnen en keek voor even naar beneden terwijl er wat wind door zijn haar ging. Hij glimlachtte lichtjes en keek van Kira weer naar beneden. ''dit is echt vet'' zei hij en grinnikte.

Kira grinnikte heel even, en hij merkte dat hij hem terug zoende. Zijn ziel was van Satoshi, en hij mocht hem helemaal hebben. Dan vloog hij nog wat hoger, en zo ging hij weer naar de stad toe. "Agh ik kan traag vliegen, maar ook heel snel." Zei hij dan grijnzend tegen hem, en hij keek even naar beneden. "Zeg waar woon je eigenlijk Zoetje?" Vroeg hij dan aan hem terwijl hij zijn koosnaampje weer gebruikte.

Satoshi keek hem droog aan toen hij die naam weer zei en realiseerde zich toen wat hij had gevraagd. Hij keek naar beneden en moest eerst even nadenken. Zo van bovenaf terwijl het avond was was het moeilijker te zien. Ineens wist hij het weer en wees naar een huis vlak bij een stuk bos. Zo van bovenaf kon je al zien dat het een groot huis was. Het was dan ook een erg dure bungalow.