van Ayane zo jul 12, 2009 3:13 pm
Ayane kijkt hem aan, en ze merkte dan dat hij begon te blozen. Ze wist even niet waarom hij nou moest blozen, maar ze zou er niets over vragen. Dan keek ze heel even in het rond, en ze richt haar ogen weer op hem. Ze wist even niet meer wat doen, en ze zucht dan ook heel even. Ze nam dan een grote afstand van hem, en ze ging bij een ander raam staan. Ze was blij dat hij het beloofde, maar toch zou ze gewoon afstand nemen van hem. Ze was een geest en hij een levende, maar toch vond ze hem leuk op elke wijze. Geen idee waarom maar ze wilde niet dat hij ook zo over haar dacht, aangezien het heel raar is om een geest te hebben als vriendin. Ze zucht weer heel even diep, en ze ging zitten op de bank.