Rond zweven door de muren van de oude klaslokalen

Hij voelde de kusjes op zijn hals en glimlachte eventjes.
Hij sloeg zijn armen om haar heen en streelde haar rug als ze het voelde.
Hij streek over haar rug alsof het fluweel was.

Ayane voelde dat hij haar rug streelde, en ze sloot haar ogen even voor een korte tijd. Als ze nog zouden leven dan was het vele leuker, maar nu waren ze beide een geest. Ze ging dicht tegen hem staan, en ze hoorde dan dat er hier wat onrust was. Er kwamen een groepje kwaadaardige geesten langs, en ze zucht dan ook heel even zachtjes.

Hij hoorde de geesten al. "Wees stil,zodra ze er zijn gaan we weg"zei hij tegen haar. Hij hield zijn armen om haar heen en gaf haar een kus op haar lippen. Hij keek even rond.

Ayane kijkt hem aan, en ze deed dan ook wat hij zei. Rustig bleef ze dicht tegen hem staan, en plots voelde ze zijn lippen op de hare. Ze wist even niets te zeggen, en ze begon te blozen. Nouja bij wijze van spreken begon ze te blozen.

Hij hield op met kussen en keer haar even aan. Hij streek langs haar wang. De geesten kwamen binnen en aangezien hij haar nog vast had liep hij door de muur waar de raam in stond en lande wat hard op de grond. "Daar zijn we vanaf"zei hij.

Ayane kijkt hem aan, en ze wist nog steeds niets te zeggen. Ze bleef gewoon tegen hem staan, en ze merkte dan die geesten op. Plots verdwenen ze door de muur, en ze kijkt dan even in het rond. Ze was buiten? Of was dit een droom voor haar? Ayane wist het even niet, en ze glimlacht dan naar hem.

Hij keek haar even aan en glimlachte kort naar haar. Hij keek in haar ogen. "Het spijt me van die kus"zei hij tegen haar en draaide zich om. Hij keek naar de maan en geeuwde eventjes.

Ayane schrok op uit haar gedachten toen ze zijn woorden hoorde, en ze glimlacht even naar hem. Rustig liep ze naar hem toe, en ze gaf hem dan maar een kus terug. "Het geeft niet." Zei Ayane daarna tegen hem, en ze zweefde een rondje om hem heen.

"Ik had het niet mogen doen"zei hij tegen haar. Hij keek haar niet meer aan en zweefde wat verder weg. Hij keek voor zich uit en de maanstralen vielen door hem. Hij zuchte even en wou een kei wegtrappen maar trapte erdoor.

Ayane kijkt hem rustig aan, en ze merkte dan dat hij van haar wegging. Ze zucht dan ook heel even, waarna ze dan maar gewoon weg gaat. Ze keek wat in het rond, en ze besluit om weer in het gebouw te gaan rond zweven. Ze wist niet wat ze zou gaan doen, en ze hoorde dan plots een deur open gaan. Verbaasd gaat ze naar het geluid toe, en ze merkte dan dat het een groepje meisjes en jongens waren. Ze vroeg zich af waarom die levende mensen hier kwamen, er was toch niets te zien hier. Nouja enkel de dood was hier, en dan blijft ze hen gewoon volgen.